Dziurkarki służą do wycinania otworów różnych materiałach, takich jak: blachy, płyty spilśnione, skaje czy tkaniny bądź skóry naturalne. Do blach, twardych płyt spilśnionych oraz tektury wykorzystuje się dziurkarki tego typu jak na zdjęciu.
Z ich pomocą wykonuje się 5-milimetrowe otwory w blaszce o grubości 4 mm. Z kolei do perforowania skór, tkanin, folii czy skajów najlepiej wykorzystać dziurkarki rewolwerowe. (rysunek poniżej)
Zbudowane są ze szczypiec, których ramiona otwierają się za pomocą sprężyny. Na jednej dźwigni ramienia umieszczona jest podkładka, a na drugim głowica rewolwerowa z 6. przebijakami. Każdy z nich ma inną średnicę. By wybrać odpowiedni przebijak, wystarczy obrócić głowicę. Do dziurkarki można dokupić zapasowe głowice. W ten sposób można poszerzyć gamę wykonywanych otworów. Z pomocą tego narzędzia robi się o otwory o średnicy nieprzekraczającej 8 mm. Robi się je na skraju tkaniny ze względu na długość ramion roboczych.
Wycinaki, podobnie jak dziurkarki, są wykorzystywane do wykonywania otworów w cienkich blachach, foliach, tkaninach, a także płytach spilśnionych i skajach. Z ich pomocą można wykonać dziury w różnych kształtach i rozmiarach. W tapicerstwie samochodowym, a także meblowym używa się wycinaków rymarskich oraz blacharskich o różnych średnicach. Poniżej wycinak rymarski o średnicy 1…10 mm (a), wycinak rymarski o średnicy 12…26 mm i wycinak blacharski.
Zewnętrzna część wycinaka rymarskiego tworzy stożek, natomiast wnętrze jest cylindryczne. Z kolei wycinak blacharski jest półokrągły. Służy do wycinania okrągłych otworów w większym rozmiarze.
W tapicerstwie i krawiectwie używa się również wycinaków, których używa się w zestawie z praską do guzików oraz zaciskaczem. Z jego pomocą wycina się okrągłe kawałki tkaniny dopasowane do wielkości guzika tapicerskiego. Ozdoby okazale prezentują się na zagłówkach obitych tkaniną, meblach tapicerowanych czy tapicerce drzwiowej.