Odporność wybarwień na tarcie to kolejne badanie, któremu poddaje się tkaniny. Próbki materiału dzieli się na dwie części, a następnie testuje w oddzielnych maszynach. W jednej kawałki materiału są pocierane na mokro, natomiast w drugiej na sucho. Po zakończeniu procesu, próbki tkaniny wyciąga się z maszyn i porównuje z oryginałem. Uzyskany wynik wskazuje na to, w jakim stopniu materiał się odbarwia oraz farbuje.
Wytrzymałość wybarwień na tarcie suche oznacza się przy pomocy 5-stopniowej skali. Uzyskany wynik przypisuje się następnie do jednej z 3 kategorii tkanin. Wynik 1 oznacza całkowity brak odporności, a 4-5 bardzo wysoki stopień odporności. W kartach technicznych produktów można spotkać następujące informacje:
W zależności od producenta można natknąć się na wynik wyrażony za pomocą liczby lub kategorii. Sprawdźmy, jakie to ma przełożenie na popularne tkaniny meblowe:
Wymienione wyżej materiały są zatem wytrzymałe na wybarwienia spowodowane tarciem na sucho. Doskonale sprawdzają się w roli tkanin obiciowych. Nie farbują ubrań podczas wypoczynku.
Tarcie na mokro ocenia się podobnie jak test tarcia na sucho. Materiały klasyfikuje się zgodnie z 5-stopniową skalą i podziałem na 3 kategorie. W karcie produktowej można znaleźć takie dane jak:
Zobaczmy, jaką ocenę uzyskały tkaniny wymienione wyżej:
Wysokie noty dają gwarancję, że materiały obiciowe czyszczone wilgotną szmatką lub prane w pralce nie stracą swego koloru i nadal będą zachwycać swym wyglądem.
Trwałość barwy, odporność na wycieranie, sprawdza się za pomocą białej szmatki zamoczonej w roztworze wody zmieszanej z proszkiem do prania przeznaczonym do kolorowych tkanin. Próbkę materiału trze się przez około 2 minuty. Po tym czasie ścierka powinna być nieskazitelnie biała. Jeśli nie pojawią się na niej kolorowe ślady, powlekana tkanina otrzymuje najwyższą ocenę.