Szwy stosowane w tapicerstwie różnią się między sobą. Najczęściej podczas łączenia kawałków tkanin tapicerskich stosuje się:
Pierwszy z nich przypomina nieco wiązanie sznurówek. Cechą charakterystyczną jest przełożenie nitki nad pętelką. Drugi z nich jest mocniejszy i bardziej odporny na działanie sił mechanicznych. Wymaga mocnych, grubych nici tapicerskich. Łączy w sobie szew pętelkowy z krzyżowym. Są to dwa podstawowe sposoby szycia wykorzystywane podczas naprawy tapicerki.
Rozdarta tkanina meblowa lub samochodowa to spore wyzwanie. W niektórych przypadkach wymiana dziurawego materiału nie jest konieczna. W tym wypadku trzeba idealnie dopasować kolor nici tapicerskich do tkaniny. Istotna jest także grubość nitki. Zbyt cienka zniszczy materiał, spowoduje jeszcze większe rozdarcie. W tym wypadku najlepiej sprawdzi się igła tapicerska w kształcie litery U. Taka budowa umożliwia wbicie iglicy bez konieczności wbijania się od spodu. Prosta igła mogłaby nie wytrzymać naporu i pęknąć.
Przy doborze nici warto zwrócić uwagę na jej grubość. Ucho igły powinno być wypełnione w całości. Aby trwale zszyć rozdartą tkaniną, rekomenduje się ścieg żeglarski. Można też zdecydować się na ścieg kryty. Oczywiście wiele zależy od tego, gdzie dokładnie rozdarła się tkanina.
W przypadku szwu krytego kolor nici nie ma żadnego znaczenia. By go wykonać, układa się obok siebie zawinięte brzegi. Można je wcześniej połączyć szpilkami, ale nie jest to konieczne. Igłę wbija się od spodu. Na jednym fragmencie materiału cofa się igłę przed ostatnie wkłucie, a na drugim wbija się igłę za pierwsze wkłucie. Nitkę przeciąga się w taki sposób, żeby szew był niewidoczny. Czynność powtarza się tyle razy, ile jest to konieczne.
Informacje o bezpieczeństwie produktu Informacje o producencie